شهری تاریخی و زیبا در بلغارستان (نسبار)

یکی از شهر های تاریخی در بلغارستان که در نزدیکی وارنا قرار دارد شهر نسبار می باشد. می توان گفت این شهر بخش گسترده ای از تاریخ بلغارستان می باشد.

شهر تاریخی نسبار

شهر تاریخی نسبار بلغارستان (Nessebar) یکی از تاریخی‌ترین شهرهای بلغارستان و یکی از پرطرفدارترین اقامتگاه‌های این کشور محسوب می‌شود. بخش باستانی شهر روی شبه‌جزیره‌ای سنگی در سواحل دریای سیاه، در استان بورگاس واقع‌شده است که توسط یک تنگه‌ی باریک به بخش اصلی شهر متصل می‌شود. نسبار که معمولاً با القابی همچون مروارید دریای سیاه یا دوبروونیک بلغارستان (دوبروونیک: شهر تاریخی معروف کروواسی) نیز شناخته می‌شود، پر است از موزه‌ها، خانه‌ها و کلیساهایی که بعضی‌هایشان در حدود سه هزار سال قدمت دارند. وفور ساختمان‌های تاریخی در نسبار نام این شهر قدیمی را از سال 1983در فهرست میراث جهانی یونسکو قرارداد.

انبوه آثار تاریخی عصرهای مختلف حکایت از تاریخ غنی این شهر دارد: بقایای دیوارهای ارگ باستانی شهر متعلق به دوران رومیان، کلیساهای قدیمی بلغاری و بیزانسی (متعلق به روم شرقی)، معبد آپولو، و خانه‌های چوبی متعلق به قرن هجدهم و نوزدهم؛ البته بزرگترین میراث نسبار کلیساهای متعدد آن هستند. نسبار در زمان امپراتوری روم شرقی مهم‌ترین شهر بندری بلغارستان محسوب می‌شد. شهر تاریخی نسبار تنها 850 متر طول دارد و عرض آن تقریباً 350 متر است. از زمان پیدایش نسبار تا به امروز، قریب به یک‌سوم آن توسط دریا از بین رفته است.

این شهر در قرن ششم پیش از میلاد توسط تراکیان‌ها بنا نهاده شد و به یکی از مستعمرات یونانی‌ها و یکی از مراکز تجاری مهم آن زمان تبدیل شد. بیشتر آثار تاریخی شهر ازجمله ارگ شهر، معبد آپولو، و میدان اصلی شهر متعلق به دوران هلنستیک هستند. خرابه‌های دیوار ارگ شهر هنوز هم در بخش شمالی شبه‌جزیره قابل‌مشاهده‌اند. این شهر از سال 71 پیش از میلاد تحت حکومت رومیان قرار گرفت. در قرن پنجم پس از میلاد این شهر تبدیل به یکی از قدرتمندترین شهرهای امپراتوری روم شرقی شد. کلیسای سنت سوفیا، کلیسای مریم باکره، و کلیسای سنت استیفا در قرون‌وسطی ساخته شدند.  در قرن سیزدهم و چهاردهم مجموعه‌ای از کلیساها در نسبار ساخته شد: سنت تئودور، سنت پاراسکوا، سنت میشل، سنت گابریل و کلیسای St. John Aliturgetos.

نسبار، این گنجینه‌ی تاریخی بلغارستان، در سال 1956 به‌عنوان شهر موزه اعلام شد و از لحاظ معماری و زمین‌شناسی تحت حفاظت قرار گرفت. امروزه این شهر به یکی از بزرگترین جاذبه‌های کشور بلغارستان تبدیل‌شده است، به‌ویژه برای کسانی که به آثار تاریخی علاقه‌مندند.