کاخ توپکاپی استانبول

کاخ توپکاپی استانبول کجاست

کاخ توپکاپی استانبول احتمالا داستان های رنگارنگ تری نسبت به بیشتر موزه های جهان دارند. سلاطین میهن پرست، درباریان جاه طلب، کنیزان زیبا. بین قرن های 15 و 16، زمانی که دربار امپراتوری عثمانی بود، در اینجا زندگی و کار میکردند. بازدید از غرفه های مجلل کاخ توپکاپی، خزانه داری مملو از جواهرات و حرمسرا گسترده، نگاهی جذاب به زندگی آن ها می دهد.

تاریخچه کاخ توپکاپی

اگر بخواهیم درباره کاخ توپکاپی بگوییم اینگونه شروع می کنیم که محمت فاتح اولین مرحله از کاخ را اندکی پس از فتح در سال 1452 ساخت و تا زمان مرگش در سال 1481 در اینجا زندگی کرد. 
سلاطین بعدی تا قرن نوزدهم در این محیط کمیاب زندگی کردند، تا زمانی که به کاخ های خودنمایی به سبک اروپایی که ساخته بودند نقل مکان کردند. این کاخ زیبا تا زمان سلطنت عبدالمجید اول (1839-1860) محل زندگی همه سلاطین عثمانی بود، چیزی حدود چهار قرن.

حیاط اول

از دروازه امپراتوری به داخل حیاط اول که به عنوان حیاط جانیچرها یا حیاط رژه معروف است، عبور کنید. در اولین ساختمان سمت چپ (رستوران) قرار دارد و بنای بعدی موزه Hagia Irene یک کلیسای بیزانسی است که بیشتر با نام Aya İrini شناخته می شود. ساختمان سوم، ضرابخانه امپراتوری سابق  است که پس از اصلاحات تنظیمات، اداره امپراتوری عثمانی را نامگذاری کرد.

حیاط دوم

دروازه میانی (اورتاکاپی یا باب سلم) به دربار دوم کاخ منتهی می شد که برای اداره امپراتوری استفاده می شد. در زمان عثمانی تنها سلطان و سلطان معتبر (مادر سلطان) سوار بر اسب از دروازه میانه عبور می کردند. همه، از جمله وزیر اعظم، باید از اسب پیاده می شدند.

حیاط دوم دارای فضای پارک مانند زیبایی است. برخلاف کاخ‌های اروپایی معمولی که دارای یک ساختمان بزرگ با باغ‌های دورافتاده هستند، توپکاپی مجموعه‌ای از آلاچیق‌ها، آشپزخانه‌ها، سربازخانه‌ها، اتاق‌های تماشاگران، کیوسک‌ها و اتاق‌های خواب است که در اطراف یک محوطه مرکزی ساخته شده‌اند. آشپزخانه های کاخ بزرگ در سمت راست (شرق) که وارد می شوید دارای یک حلواخانه (آشپزخانه شیرینی پزی) اختصاصی است. آنها بخش کوچکی از مجموعه عظیم چینی سلادون (نوعی لعاب سرامیک و رنگ این لعاب) چینی توپکاپی را در اختیار دارند که توسط سلاطین به دلیل زیبایی آن، ارزشمند بوده و همچنین به دلیل اینکه در صورت لمس غذای مسموم تغییر رنگ می دهد، مشهور است.

در سمت چپ (غرب) صحن دوم، اتاق پرآذین شورای امپراتوری قرار دارد. شورا در اینجا برای بحث در مورد مسائل ایالتی تشکیل جلسه داد و سلطان گاهی اوقات از مشبک طلا در بالای دیوار استراق سمع می کرد. اتاق سمت راست، ساعت‌های مجموعه کاخ را به نمایش می‌گذارد.
در شمال اتاق شورای امپراتوری، خزانه بیرونی قرار دارد، جایی که مجموعه ای چشمگیر از سلاح ها و زره های عثمانی و اروپایی به نمایش گذاشته شده است.

حیاط سوم
وارد حیاط سوم از دروازه فلیسیتی می شود. قلمرو خصوصی سلطان، توسط خواجه‌های سفید پوست نگهبانی می‌شد. داخل اتاق تماشاگران است که در قرن شانزدهم ساخته شد اما در قرن هجدهم بازسازی شد. مقامات مهم و سفرای خارجی برای انجام امور عالی کشور به این کیوسک کوچک آورده شدند. سلطان که بر دیوان بزرگی نشسته بود، هدایای سفیران را که از درگاه سمت چپ عبور می کردند، بازرسی کرد. درست در پشت اتاق تماشاگران، کتابخانه زیبای احمد سوم قرار دارد که در سال 1719 ساخته شده است.

در لبه شرقی بارگاه سوم، خوابگاه نیروی اعزامی قرار دارد که در زمان تحقیق برای مرمت بسته شده بود. پس از بازگشایی، مجموعه‌ای غنی از لباس‌های امپراتوری، کفتان‌ها( کفتان نوعی پیراهن بلند، سنتی و آستین بلند است که قد آن معمولا تا مچ پا میرسد) و لباس‌هایی که با نخ‌های نقره و طلا کار شده‌اند را در خود جای خواهد داد. در طرف دیگر صحن سوم، اتاق های نگهبانی مقدس قرار دارند. این اتاق‌ها که با کاشی‌های ازنیک تزئین شده‌اند، بسیاری از آثار پیامبر را در خود جای داده‌اند. زمانی که سلاطین در اینجا زندگی می کردند، اتاق ها فقط یک بار در سال باز می شد تا خانواده شاهنشاهی در روز پانزدهم ماه مبارک رمضان به یاد پیامبر اکرم (ص) ادای احترام کنند. در کنار اتاق های مقدس نگهبانی، خوابگاه اتاق خصوصی قرار دارد که نمایشگاهی از پرتره های 36 سلطان را در خود جای داده است. نکته برجسته نقاشی فوق العاده از مراسم تاج و تخت سلطان سلیم سوم (1789) اثر کنستانتین کاپیدگلی است.

خنجر توپکاپی
خزانه داری توپکاپی که در لبه شرقی صحن سوم قرار دارد، دارای مجموعه ای باورنکردنی از اشیاء ساخته شده یا تزئین شده با طلا، نقره، یاقوت، زمرد، یشم، مروارید و الماس است. این ساختمان در زمان سلطنت محمد فاتح در سال 1460 ساخته شد و در ابتدا به عنوان اتاق پذیرایی مورد استفاده قرار گرفت. 

مراقب شمشیر سلیمان باشکوه با جواهر و تخت خارق‌العاده احمد اول (معروف به تخت Arife) باشید که با مروارید مزین شده است و توسط Sedefhar Mehmet Ağa، معمار معماری طراحی شده است. مسجد آبی و خنجر توپکاپی معروف خزانه داری را از دست ندهید، هدف سرقت جنایی در فیلم ژول داسین در سال 1964، توپکاپی. این دارای سه زمرد بزرگ روی دسته و ساعتی است که روی آن قرار گرفته است. همچنین الماس قاشق ساز، یک صخره اشکی شکل 86 قیراطی است که با ده ها سنگ کوچکتر احاطه شده است و اولین بار توسط مهمت چهارم در زمان به تخت نشستن او در سال 1648 پوشیده شد.

حیاط چهارم

غرفه های تفریحی بارگاه چهارم کاخ را اشغال کرده اند. اینها شامل کیوسک است که توسط عبدالمجید (r 1839–1861) طبق مدلهای اروپایی قرن نوزدهم ساخته شد. در زیر این رستوران Konyalı قرار دارد که مناظر فوق‌العاده‌ای را از تراس خود ارائه می‌دهد، اما کیفیت و قیمت غذاهایش چندان جذاب نیست. چند قدم بالاتر از کیوسک ، غرفه رئیس پزشکان قرار دارد. جالب اینجاست که رئیس پزشکان همیشه یکی از رعایای یهودی سلطان بود. در این تراس، کیوسک مصطفی پاشا را نیز خواهید دید که گاهی به آن مبل کوشک نیز می گویند. در زمان سلطنت احمد سوم، باغ لاله بیرون کیوسک پر از جدیدترین گونه های گل بود.
بالای پله‌ها در انتهای باغ لاله، تراس مرمر، سکویی با یک استخر تزئینی، سه آلاچیق و ساختمان عجیب و غریب، یک سازه کوچک که توسط ابراهیم اول در سال 1640 به عنوان مکانی زیبا برای افطار ماه رمضان مراد چهارم پس از پس گرفتن شهر ایروان (اکنون در ارمنستان) از ایران، کیوسک ریوان را در سال 1636 ساخت. او در سال 1639 کیوسک بغداد را که یکی از آخرین نمونه‌های معماری کلاسیک کاخ بود، برای بزرگداشت پیروزی خود بر آن شهر ساخت. به کاشی‌های عالی ازنیک، سقف نقاشی شده و منبت کاری مروارید و لاک‌پشت آن توجه کنید. دیوارهای بیرونی اتاق که توسط ابراهیم اول در سال 1640 ساخته شد با صفحات کاشی بسیار زیبایی تزئین شده است.

آدرس کاخ توپکاپی استانبول

اطلاعات بازدید از کاخ تاپکاپی استانبول: مجموعه موزه کاخ توپکاپی واقع در سارایبورنو (نقطه سراگلیو)، که مشرف بر دریای مرمره و تنگه بسفر مستقیم در شبه جزیره تاریخی (منطقه فاتح) استانبول است.

چگونه به کاخ توپکاپی برویم؟

سیستم حمل و نقل عمومی T1 (تراموا 1) راحت ترین راه برای رسیدن به منطقه سلطان احمد است که تنها 5 دقیقه پیاده از ایستگاه تراموا سلطان احمد و گلخانه تا کاخ توپکاپی فاصله دارد. فاصله ایستگاه تراموا گلخانه تا موزه تنها 600 متر است در حالی که از ایستگاه تراموا سلطان احمد 700 متر است که این مسیر به دروازه امپراتوری و بعد از حیاط اول کاخ توپکاپی منتهی می شود.

دروازه امپراتوری (Bab-ı Hümayun) که اولین دروازه بیرونی و اسکنرهای امنیتی و محوطه نگهبانی نظامی است به حیاط اول باز می شود. صحن اول (اولو) دارای آثار و مکان های تاریخی متعددی است. اولین سازه در سمت چپ (رستوران) است که غذاهای سلطنتی عثمانی را با چشم‌اندازهای پانوراما از دریای مرمره و یک شربت منحصر به فرد کاخ عثمانی ارائه می‌کند. دومین کلیسا در ردیف موزه هاگیا ایرنه است که به سنت ایرنه نیز معروف است، یکی از معدود کلیساهایی که در منطقه عثمانی به مسجد تبدیل نشده است. آخرین ساختمان دارفان (Darphane-i Âmire)، ضرابخانه سابق امپراتوری است و محل تولید تمام سکه های طلا و نقره عثمانی بوده است.

امکانات، خدمات و نکات بازدید از کاخ توپکاپی استانبول

دسترسی معلولان امکان پذیر است اما ویلچر در دسترس نیست و تپه های پوشیده از سنگفرش ممکن است مشکلاتی را برای مسافران معلول ایجاد کند.
در محل کاخ هیچ پارکینگی وجود ندارد.
عکاسی از داخل تالارهای موزه ممنوع است.
ورود برای کودکان زیر 6 سال رایگان است.
ورود برای بازدیدکنندگان معلول و یک همراه که از بستگان درجه یک باشد رایگان است.
راهنمای صوتی یا راهنمای شخصی برای نشان دادن جزئیات پیچیده از کاخ توصیه می شود.
صف های بازرسی امنیتی دروازه امپراتوری ممکن است طولانی باشد، می توانید از طریق پارک گلهانه از موزه باستان شناسی وارد اولین حیاط شوید.

بهترین چیزها برای کشف در کاخ توپکاپی

موزه کاخ توپکاپی دارای مجموعه‌های بزرگی از چینی‌ها، لباس‌ها، اسلحه‌ها، مینیاتورهای عثمانی، نسخه‌های خطی خوشنویسی اسلامی و همچنین سایر گنجینه‌ها و جواهرات عثمانی است. از خزانه داری کاخ دیدن کنید که مجموعه ای جذاب از معروف ترین و دیدنی ترین جواهرات جهان از جمله خنجر معروف توپکاپی را در خود جای داده است. این خنجر موضوع فیلم معروف توپکاپی بود.

جاذبه های گردشگری استانبول اطراف کاخ توپکاپی
از جمله جاذبه های گردشگری استانبول که در اطراف کاخ توپکاپی قرار دارد می توان 
مسجد ایاصوفیه استانبول را که با نام کلیسای حکمت الهی شناخته می شود از مهمترین سازه های بیزانسی در استانبول و از جمله بناهای تاریخی بزرگ در جهان است را نام برد.

آب انبار باسیلیکا
آب انبار باسیلیکا نوعی بنای زیرزمینی است که به دستور امپراطور ژوستینیانوس درسال 532 ساخته شد. ستونهای مرمری این بنا باعث شده که استحکام بنا بسیار بالا رود.

مسجد سلطان احمد
مسجد سلطان احمد که نام دیگر آن مسجد آبی استانبول است در سال 1617 توسط سلطان احمد اول تکمیل شد. مسجد آبی به عنوان آخرین سازه کلاسیک عثمانی شناخته می شود.